ΓΡΑΦ(Ε)Ι(Κ)ΟΚΡΑΤΗΣ

Αγαπημένε μου Ndugu,

άλλο ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Θα μπορούσα να γυρίσω κι άλλο αφού κανείς δεν ήταν πίσω να με περιμένει. Η βενζίνη έφθανε και γι' άλλα χιλιόμετρα και η λίστα με τους πιθανούς προορισμούς που είχα φτιάξει είχε ακόμα πολλά αξιοθέατα που δεν έχω επισκεφτεί.
Έιναι όμως κάτι στιγμές που καταλαβαίνεις πως πρέπει να γυρίσεις πίσω. Είναι οι στιγμές εκείνες που δυσκολεύεσαι να διαβάσεις το χάρτη και που κάνεις στάσεις πολύ πιο συχνά απ' ότι στην αρχή. Είναι εκείνες οι στιγμές που τα μέρη που επισκέπτεσαι δεν έχουν να σου δώσουν αυτά που περίμενες. Είναι εκείνες οι στιγμές που μπαίνεις στ' αμάξι και μαρσάρεις για τον επόμενο σταθμό ελπίζοντας ότι θα σε αποζημιώσει για το χρόνο που τελικά νιώθεις να έχασες στον προηγούμενο. Είναι αυτές όλες οι στιγμές που σου δείχνουν ότι απο κεί που ταξίδευες έφτασες απλά να περιπλανιέσαι.
Όταν το φιλμ του μυαλου σου δεν έχει άλλες πόζες και θυμάσαι ότι κάπου στις αποσκευές σου υπάρχει μια ψηφιακή μηχανή, όταν αντί να κρέμεσαι από τη γλυκιά φωνή της ξεναγού αγοράζεις βιβλία για να ενημερωθείς κάποια στιγμή για την ιστορία του τόπου, όταν κοιτάς τα κτίρια για να πεισθείς πόσο άρτια είναι και δεν φαντάζεσαι τον εαυτό σου να ζει σ' αυτά τότε έχει τελειώσει η βενζίνη σου. Το λαμπάκι ειχε ανάψει νωρίτερα κι ας μην του έδωσες σημασία.
Ταξιδεύοντας στον κόσμο, ταξιδεύεις στον εαυτό σου. Το ταξίδι δεν είναι ποτέ αυτοσκοπός. Είναι πάντα το μέσο. Στέκεσαι μπροστά σε ένα μνημείο και ανακαλύπτεις τη δύναμη που έχεις μέσα σου. Περπατάς σ' ένα όμορφο δάσος κι απολαμβάνεις την ομορφιά που κρύβει η σκέψη σου. Ανεβαίνεις σ' ένα βουνό κι ατενίζεις τη θέα των συναισθημάτων σου. Όταν το βουνό γίνει πέτρωμα, το μνημείο ιστορία και το δάσος δέντρα το ταξίδι στον κόσμο έχει γίνει αυτοσκοπός κι έχεις χάθει στο ταξίδι προς τον εαυτό σου.
Σ' αυτό το τελευταίο ταξίδι δεν πρόλαβα να πάω στην Αψίδα των Πρωτοπόρων. Προτίμησα να γυρίσω σπίτι μου και να σου γράψω. Σε όλη την επιστροφή δεν έκανα ούτε μία στάση. Κατάφερα τελικά ν' ανοίξω την πόρτα και να κάτσω στο γραφείο μου. Κατάφερα να γεμίσω το ποτήρι μου και να διαβάσω την επιγραφή της Αψίδας των Πρωτοπόρων πριν ξεκινήσω να σου γράφω. Η επιγραφή λέει:
The cowards never started.
The weak died on the way.
Only the strong arrived. They were the pioneers.

Ειλικρινά δικός σου,
Warren Schmidt